Santiago Dag 38
Blijf op de hoogte en volg Marianne
15 Juni 2015 | Spanje, Roncesvalles
Dag 38. Maandag 15 Juni. Espinal Totaal 3135 KM
Jasper is vandaag jarig. GEFELICITEERD!
Gisteravond heeft het nog flink geregend. Wij zaten op dat moment in het restaurant, dus geen last van. Om 20.00 was het droog en scheen de zon weer. We staan wederom op tijd op, want voor vanmiddag voorspellen ze regen.
De route vanaf de camping een stukje terug gefietst, want we zitten niet meer op de GPS route. Dan zegt Piet; Als we hier nu re gaan via het wandelpad dan gaan we ook de goeie richting in en hoeven we niet het hele stuk terug van gisteren. iK volg mijn TOM-TOM Piet blindelings, dus ga achter hem aan. Nou.........nou, wat een weg zeg! Grint, los liggende keien, heuvelachtig, dus op en neer, modder, slijk. Dan komt er ook nog een heeeeel steil klein bruggetje wat spekglad is en waar we lopend met de fiets overheen moeten. Piet is de bocht al weer om, en ik moet de brug nog over. Loop heel zachtjes langs de brugleuning en duw mijn top zware fiets mee omhoog. Maar ja, met gladde brug, gladde banden EN gladde schoenen valt dat niet mee. Dus 't duurt even. Piet is nergens meer te zien, die denkt, ze komt wel.............Op zulke momenten laat ik mijn TOM-TOM even gaan en zoek ik op eigen tempo mijn weg wel. Kom ik uit dat smalle pad en kijkt Piet me aan als: Waar bleef je nou!!!!!
Daarna zitten we inderdaad weer op de juiste weg en fietsen we via as-faltweg verder. Wat een avontuur op deze vroege Maandagmorgen. Ja, met Piet op reis is nooit saai. Dat mag gezegd worden. Dan volgt er een pittige en zeeeeer lange klim, zwetend en moe kom ik boven. Piet kan bijna een dutje doen, totdat ik er ben....haha. Daarna volgt een gigan-tisch mooie en zeeeeer lange afdaling, waarin het weer volop genieten is. Onderweg, terwijl wij dus afdalen komen er meerder fietsers aan met bepakking. Eerst een echtpaar wat flink in de pedalen zit en daarna EEN HEEL GEZIN; Mama, Papa, dochter, zoon, nog een jongen die bij papa achter aan de fiets vast zit. Die fietsen "vrolijk" naar boven en begroeten ons enthousiast. Knap hoor, petje af. Wij dalen af naar de grote plaats Puente la Reina. En dan is er KOFFIE......POST! Het is nu 11.00 en dit is echt pas het 1e cafe wat we tegen komen wat open is. We fietsen die grote plaats weer uit en we gaan richting de bergen.........Nou, en niet alleen richting de bergen, we schieten er gelijk klimmend in.......vanaf het koffiemomentje.....tot 16.00, dan zijn we op de camping. We hebben de hele middag geklommen, geklommen nog eens geklommen. Geen plaatsje tegen gekomen om iets te drinken, geen boodschapjes kunnen doen, alleen heuvels, bergen, rotsen, diepe dalen, en grote hoogte's. En of dat klimmen al niet genoeg was, de wind kregen we er vol op kop nog gratis bij. En dat was nog het ergste. De wind duwde ons steeds terug, zelfs korte stukjes die licht glooiend naar beneden gaan, moeten we vol mee trappen om überhaupt vooruit te komen. En dat de hele middag lang. En dan na 2 uur fietsen met wind op kop, heb IK het helemaal ge-had. Al fietsend rollen de tranen over mijn wangen, en raak ik uitgeput, helemaal kapot! Er is GEEN overnachtingsmogelijkheid onderweg, dus ik heb geen keus moet gewoon door. Dat doen we uiteraard ook, maar ik stop gewoon om het half uur. Soms zelfs nog eerder. Even drinken, iets eten, even uitrusten en bijkomen. De kilometers kruipen voorbij, het schiet voor geen meter op vandaag. Maar dat deert mij niet, we komen er toch wel. De lucht word donkerder, maar het blijft wel droog. Dan komen we in de grote plaats Erro en daar is een Hostel waar we kunnen overnachten. Maakt mij niet uit wat het kost, als ik maar van die fiets af kan. Wat blijkt; Dit Hostel is dichtgetimmerd en staat in de verkoop. Ik val bijna van mijn fiets als ik dat zie. Maar ja, er zit niets anders op, we moeten nog 11 km verder fietsen, want daar is de volgende slaapplek, een camping. Verstand op nul, kleinste blad en in slakkengang de laatste kilometers in. En uiteraard zijn die ook stijgend, klimmend, flink in de pe-dalen. Uur later komen we aan op hoogste punt van de berg; 922 M.
Hierna dalen we af richting de plaats waar de camping is. Die ligt bene-den in een dal. Een grote camping, ze hebben een winkel, en schoon sanitair. Het restaurant is pas om 20.00 open, dus we kopen iets in de winkel en dat maakt Piet straks klaar. Tent opgezet, daarna de douche in en dan voel ik me al een stuk beter. Jeetje, zo moe ben ik de hele Camino nog niet geweest. Nu, om 19.00 zitten we in het restaurant aan een heerlijk kopje koffie en gaat het weer goed met mij. Ja, als ik / we vanochtend hadden geweten dat het in de middag zo zwaar fietsen zou worden, dan waren we vroeg gestopt in de plaats waar WEL een over-nachting mogelijk was. Maar als je alles van te voren weet, dan is niets moeilijk he. In het boekje staat dat we plaatsjes passeren waar winkels zijn, waar een cafe is etc. NIETS GEZIEN onderweg, en dat valt dan vooral tegen. Piet heeft vandaag heel wat afgezien met mij SORRY, SORRY maatje! Hij blijft rustig, pept me op onderweg, praat me moet in, kookt voor me, neemt me mee naar het restaurant voor koffie met iets lekkers etc, etc. (Anders was ik gelijk in de tent gaan liggen en er niet meer uitgekomen). Hoop dat ik vannacht goed slaap, dan ben ik morgen weer "boven Jan". We hebben vandaag 90 km gefietst. Het was een LOODZWARE KLIMDAG, met HARDE KOPWIND. PS; Jullie hoeven ons NIET te komen halen Mandy of Toon, we maken de reis af xxxx
Jasper is vandaag jarig. GEFELICITEERD!
Gisteravond heeft het nog flink geregend. Wij zaten op dat moment in het restaurant, dus geen last van. Om 20.00 was het droog en scheen de zon weer. We staan wederom op tijd op, want voor vanmiddag voorspellen ze regen.
De route vanaf de camping een stukje terug gefietst, want we zitten niet meer op de GPS route. Dan zegt Piet; Als we hier nu re gaan via het wandelpad dan gaan we ook de goeie richting in en hoeven we niet het hele stuk terug van gisteren. iK volg mijn TOM-TOM Piet blindelings, dus ga achter hem aan. Nou.........nou, wat een weg zeg! Grint, los liggende keien, heuvelachtig, dus op en neer, modder, slijk. Dan komt er ook nog een heeeeel steil klein bruggetje wat spekglad is en waar we lopend met de fiets overheen moeten. Piet is de bocht al weer om, en ik moet de brug nog over. Loop heel zachtjes langs de brugleuning en duw mijn top zware fiets mee omhoog. Maar ja, met gladde brug, gladde banden EN gladde schoenen valt dat niet mee. Dus 't duurt even. Piet is nergens meer te zien, die denkt, ze komt wel.............Op zulke momenten laat ik mijn TOM-TOM even gaan en zoek ik op eigen tempo mijn weg wel. Kom ik uit dat smalle pad en kijkt Piet me aan als: Waar bleef je nou!!!!!
Daarna zitten we inderdaad weer op de juiste weg en fietsen we via as-faltweg verder. Wat een avontuur op deze vroege Maandagmorgen. Ja, met Piet op reis is nooit saai. Dat mag gezegd worden. Dan volgt er een pittige en zeeeeer lange klim, zwetend en moe kom ik boven. Piet kan bijna een dutje doen, totdat ik er ben....haha. Daarna volgt een gigan-tisch mooie en zeeeeer lange afdaling, waarin het weer volop genieten is. Onderweg, terwijl wij dus afdalen komen er meerder fietsers aan met bepakking. Eerst een echtpaar wat flink in de pedalen zit en daarna EEN HEEL GEZIN; Mama, Papa, dochter, zoon, nog een jongen die bij papa achter aan de fiets vast zit. Die fietsen "vrolijk" naar boven en begroeten ons enthousiast. Knap hoor, petje af. Wij dalen af naar de grote plaats Puente la Reina. En dan is er KOFFIE......POST! Het is nu 11.00 en dit is echt pas het 1e cafe wat we tegen komen wat open is. We fietsen die grote plaats weer uit en we gaan richting de bergen.........Nou, en niet alleen richting de bergen, we schieten er gelijk klimmend in.......vanaf het koffiemomentje.....tot 16.00, dan zijn we op de camping. We hebben de hele middag geklommen, geklommen nog eens geklommen. Geen plaatsje tegen gekomen om iets te drinken, geen boodschapjes kunnen doen, alleen heuvels, bergen, rotsen, diepe dalen, en grote hoogte's. En of dat klimmen al niet genoeg was, de wind kregen we er vol op kop nog gratis bij. En dat was nog het ergste. De wind duwde ons steeds terug, zelfs korte stukjes die licht glooiend naar beneden gaan, moeten we vol mee trappen om überhaupt vooruit te komen. En dat de hele middag lang. En dan na 2 uur fietsen met wind op kop, heb IK het helemaal ge-had. Al fietsend rollen de tranen over mijn wangen, en raak ik uitgeput, helemaal kapot! Er is GEEN overnachtingsmogelijkheid onderweg, dus ik heb geen keus moet gewoon door. Dat doen we uiteraard ook, maar ik stop gewoon om het half uur. Soms zelfs nog eerder. Even drinken, iets eten, even uitrusten en bijkomen. De kilometers kruipen voorbij, het schiet voor geen meter op vandaag. Maar dat deert mij niet, we komen er toch wel. De lucht word donkerder, maar het blijft wel droog. Dan komen we in de grote plaats Erro en daar is een Hostel waar we kunnen overnachten. Maakt mij niet uit wat het kost, als ik maar van die fiets af kan. Wat blijkt; Dit Hostel is dichtgetimmerd en staat in de verkoop. Ik val bijna van mijn fiets als ik dat zie. Maar ja, er zit niets anders op, we moeten nog 11 km verder fietsen, want daar is de volgende slaapplek, een camping. Verstand op nul, kleinste blad en in slakkengang de laatste kilometers in. En uiteraard zijn die ook stijgend, klimmend, flink in de pe-dalen. Uur later komen we aan op hoogste punt van de berg; 922 M.
Hierna dalen we af richting de plaats waar de camping is. Die ligt bene-den in een dal. Een grote camping, ze hebben een winkel, en schoon sanitair. Het restaurant is pas om 20.00 open, dus we kopen iets in de winkel en dat maakt Piet straks klaar. Tent opgezet, daarna de douche in en dan voel ik me al een stuk beter. Jeetje, zo moe ben ik de hele Camino nog niet geweest. Nu, om 19.00 zitten we in het restaurant aan een heerlijk kopje koffie en gaat het weer goed met mij. Ja, als ik / we vanochtend hadden geweten dat het in de middag zo zwaar fietsen zou worden, dan waren we vroeg gestopt in de plaats waar WEL een over-nachting mogelijk was. Maar als je alles van te voren weet, dan is niets moeilijk he. In het boekje staat dat we plaatsjes passeren waar winkels zijn, waar een cafe is etc. NIETS GEZIEN onderweg, en dat valt dan vooral tegen. Piet heeft vandaag heel wat afgezien met mij SORRY, SORRY maatje! Hij blijft rustig, pept me op onderweg, praat me moet in, kookt voor me, neemt me mee naar het restaurant voor koffie met iets lekkers etc, etc. (Anders was ik gelijk in de tent gaan liggen en er niet meer uitgekomen). Hoop dat ik vannacht goed slaap, dan ben ik morgen weer "boven Jan". We hebben vandaag 90 km gefietst. Het was een LOODZWARE KLIMDAG, met HARDE KOPWIND. PS; Jullie hoeven ons NIET te komen halen Mandy of Toon, we maken de reis af xxxx
-
15 Juni 2015 - 20:05
Wilma Hoogveld :
Hoi Marianne en Piet,
Wat knap van jou Marianne, om nog steeds niet op te geven. Ik kan me voorstellen dat je er soms helemaal doorheen zit, en dan alleen maar klimmen en wind op kop, het zit niet altijd mee.
Maar jullie kunnen levenslang trots zijn op deze prestatie, niet veel mensen zullen dit ooit gaan doen.
Wij zeker niet. Fijn dat Piet elke dag lekker voor je kookt,dat zal wel smaken na een pittige fietsdag.
Hopelijk slapen jullie vannacht goed, en morgenochtend lekker uitgerust weer op de fiets.
Groetjes Toon en Wilma. -
15 Juni 2015 - 20:33
Toon:
Hallo bikkels, nou dat valt me weer mooi tegen, heb de auto vorige week al laten warmdraaien, maar die kan ik weet terug op z'n plaats zetten, maar wel petje af hoor voor jullie , ik vind naar de kermis in Hivarenbeek al ver, hou de moet er nog in en jullie komen vanzelf thuis , dit is een , MAKKIE, voor jullie, Gr, Toon, Tonny -
15 Juni 2015 - 21:21
Gerrit En Dini:
Marianne, je doet het niet voor Piet, je doet het voor jezelf!!!!!!!!! Je gaat laten zien wie en wat je bent en daarom ga je het traject afmaken. Gesteund door je Tom-Tom natuurlijk maar op eigen kracht. Die zit er heel veel in. Nadien ga je in de tuin liggen en raak je een week lang geen fiets meer aan. En dan komt het grote genieten en herinneren aan wat je gedaan hebt en wat niemand je dan meer kan afnemen.
Hou vol dus........................we willen jullie fietsend aan zien komen op de Nieuwkerksedijk.
Succes met de volgende etappe. -
15 Juni 2015 - 21:23
Mandy:
Hoi pap en mam ja wat zou ik jullie graag komen halen na zn zwaar dagje
Maar weet ook dat dit erbij hoort en dat jullie deze
Tocht samen gaan volbrengen. Kan niet wachten tot
Jullie weer thuis zijn. We missen jullie enorm en we hebben
Zoveel te vertellen wat niet altijd makkelijk is aan de telefoon of
Op de app. Maar we houden nog een paar weekjes vol
En dan kunnen we weer heerlijk knuffelen en bijkletsen
Want ookal word ik bijna 34 jullie raad en goede advies heb ik nog
Steeds hard nodig.
Succes verder en tot snel
Dikke knuffel en kus we houden van jullie xxx -
15 Juni 2015 - 21:29
Tedrene :
Hi ....
Amai amai ...zeggen de belgen wat een afzien allemaal.j
En dan mag je best even HUILEN...BRULLEN mag je zelfs!!!!!!!!
Had ik al vele malen eerder gedaan!!!!
Goed dat piet niet met mij op de fiets onderweg is ha ha .... Zou hij ook niet willen!!
Wat vervelend zo de wind op kop dat zelfs afdalen geen makkie is .
Maar knokkers als jullie zijn ....weer de slaapplaatsgehaald ,al was het met horten en stoten
...en een dicht getimmerde hostel!!!
Hier blijft het ook alsmaar waaien ...en vanmorgen was het koude wind.
Was naar de kapper gegaan en heb een superkort kapsel (Bijna kaal ??!!)
Jasper is jarig ja feestje is al geweest maar zijn toch ff gaan feliciteren .
Verder alles z,n gangetje hier !
Fijne zorgeloze fietsdag morgen zonder wind en regen .
Twee dikke knuffels van....RENE en TEDXXXXXX -
15 Juni 2015 - 22:15
Patrick, Desiree, Faye, Lilly En Cody :
Pap en mam,
Het grote voordeel aan zo'n zware en lange klim is dat je ook weer moet dalen. Maar dat maakt het niet makkelijker of minder zwaar. Gewoon eigen tempo aanhouden en door bijten. Maar hier vanaf de bank is dat natuurlijk makkelijk praten, hihi. Wel flink wat kilometers gefietst vandaag. Petje af wederom!
Hier gaat verder alles goed. De dames dien het goed op school en hebben het naar hun zin. Cody klimt en klautert overal op en over. Boodschappen doen is bijna niet te doen met hem in het zitje van het winkelwagentje.. Hij heeft echt geen zit kont meer. Zal hij van opa en oma hebben. Even 4800km fietsen! Doen ze gewoon even!!
Dikke kus en ga zo door.
Veel liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
