Santiago Dag 53 - Reisverslag uit Londerzeel, België van Marianne ketelaars - WaarBenJij.nu Santiago Dag 53 - Reisverslag uit Londerzeel, België van Marianne ketelaars - WaarBenJij.nu

Santiago Dag 53

Blijf op de hoogte en volg Marianne

30 Juni 2015 | België, Londerzeel

Dag 53. Dinsdag 30 Juni. Londerzeel Totaal 4555 KM
Vandaag weer een jarige in de familie; Dave is jarig! Fijne dag jongen met familie en vrienden. Goed geslapen en vroeg weer op. Dat laatste zit goed in ons systeem. Net voor de zon opkomt zijn we klaar met ochtend ritueel en fietsen we de camping af. Terug naar het centrum, daar pak-ken we de route weer op. Als we Doornik uitfietsen komen de heuvels weer in zicht. We zijn er dus nog niet klaar mee. Jeetje, soms kleinste blad klimmen en matig afdalen. De zon staat aan een strak blauwe he-mel, dus het beloofd weer warm te worden. We zijn niet anders gewend de afgelopen weken / 2 maanden. Maar we hebben een heel mooi voor-uitzicht; MORGEN ZIJN WE THUIS! Nog 1x tent opzetten vandaag en ook morgen nog 1x afbreken. Dat zal raar zijn Donderdagmorgen!! Na ruim een uur zoeken we een bank voor koffie....alleen koffie. Dan gaat onze Jack uit en de pet op, want we hebben het warm. Hierna word de route nog pittiger. Jeetje, paar keer gevloekt onderweg....godver.......en dan zijn we boven. Ik zeg tegen Piet; gaan we wel de goeie kant op, heb jij wel de goeie track erin gedaan. We klimmen meer als dat we dalen, dat kan niet de bedoeling zijn fietsend richting Nederland. Toch klopt het wel, want we herkennen dingen onderweg. Tot 10.00 blijft het zo op en neer gaan. Dan stuurt de GPS ons naar het Jaagpad aan het water en word de route vlak. MOOI! Dan fietsen we wederom voorbij de grote plaats Geraardsbergen en zegt Piet; zullen we nu "de muur" gaan be-klimmen. Ik zeg; ga je gang, ik wacht wel op het terras. En doe het vooral rustig aan! Daarop zegt Piet; maar dan zou ik het voor jou doen, zodat je in het verslag kunt zetten dat jij die ook beklommen hebt. Ik zeg: A ik heb al genoeg beklommen, en B jij hoeft dit niet voor mij te doen, want ik ga het zeer zeker ook niet voor jou doen. IK zet wel in het verslag dat jij hem beklommen hebt. Toch maar niet dan.....

Nog even een antwoord op de vraag of Piet een stukje gaat schrijven op ons Blog! Dat gaat hij NIET DOEN, zeker weten. Jammer maar he-laas, dat is iets wat NIET bij Piet past. Toch een minpunt.......nee, het is zoals het is. Piet navigeert en ik schrijf. En daarmee doen we "ieder ons ding", wat voor beiden goed voelt. In Geraardsbergen zoeken we een cafe en daar gaan we koffie drinken. Ze hebben geen gebak, dus dat halen we daarna verderop bij de bakker. Hierna fietsen we verder over het Jaagpad, waar we nog 2 uur op fietsen. Heerlijk langs het water, stuk koeler dan in de stad of op de gewone weg fietsen. Een klein uur later zoeken we weer een bank om te lunchen, want we hebben honger gekregen van al dat geklim en geklauter. Als we verder fietsen komt er een man aangefietst met bepakking.....en die kennen we. Het is Wim Steijaart uit Goirle, een fietsmaat van Piet. KEI-LEUK! In 2005 kwamen we hem onderweg ook al tegen. We hebben 10 minuten staan te kletsen en toen ieder onze weg vervolgd. Wim gaat naar Parijs en via Rouen weer terug naar Goirle. Blijft 2 weken weg. De route blijft verlopen via dat Jaagpad, dus lekker vlak. Intens genieten! Rond 12.00 beginnen on-ze billen te protesteren dus zoeken we een bank in de schaduw. Piet fietst schaduw bank voorbij en ik roep; dat was een mooi plekje. Roept Piet; het is nog geen 12.00! Ik zeg; ja, en! We fietsen verder en dan ineens......GAAT HET GOED MIS; Piet stopt plots bij een bank en ik kijk op dat moment naar twee paarden in de wei......IK RIJD MET EEN SNELHEID VAN 17 km per uur tegen Piet aan. Hij staat bijna stil en slin-gert, ik maak een flinke smak op de grond en mijn stuur knalt vol in mijn onderbuik.......verder vang ik me op met mijn li pols en die voelt beurs aan. Piet heeft een flinke schram op zijn bovenbil achterkant. We schrik-ken enorm en ik sta te trillen op mijn benen. Niks gebroken, een pijn-lijke blauwe en beurse plek in mijn onderbuik en gevoelige pols. Dat ge-neest wel weer. Als we er aan denken wat het nog erger had kunnen maken; Ik had met fiets en al in het water kunnen vallen en er had een tegenligger aan kunnen komen, waar ik frontaal tegenop had kunnen knallen. Al die weken, maanden niets meegemaakt in die zin, nog geen pleister of paracetamol nodig gehad, en dit had zo verkeerd af kunnen lopen dat we alsnog jou hadden moeten bellen Toon! We komen even bij van dit voorval en daarna fietsen we gewoon verder. Doordat ik last heb van mijn buik, ga ik anders op mijn fiets zitten, om de pijn niet te voelen. Dat geeft als resultaat dat mijn billen zo gevoelig worden, dat ik amper nog op mijn fiets kan zitten. Zegt Piet; dan haal ik het zadel er wel af, dan zal het beter gaan. Ja, tuurlijk, maar nu even geen grapjes jongen. Ja, wiens schuld is dit........van beiden, want Piet had moeten roepen dat hij ging stoppen en ik had voor me moeten kijken. Klaar er-mee, niet zeuren, maar doortrappen. Na de val moeten we nog 20 km fietsen, en daarbij krijg ik steeds meer last van mijn billen. In al die we-ken wel gevoelige billen gehad maar nu zijn ze gewoon kapot en voelen ze beurs aan. Om 15.00 komen we aan op Camping Diepvennen in Lon-derzeel. We staan op de zelfde plek en we gaan eerst even zitten om iets te drinken. Ik doe vast mijn korte broek aan en ga liggen op de grond, om mijn billen niet te belasten. Na een uur laatste keer tent opgezet en ingeruimd. Piet gaat voor de laatste keer koken, wat nog net kan met deze gasfles. Dan heerlijk lang douchen en iets drinken bij de bar. Het was een hele zware ochtend, maar relaxte middag, op het on-gelukje na dan he! We hebben vandaag 105 km gefietst.

  • 30 Juni 2015 - 21:14

    Mandy:

    Wat lees ik nu au au au en daar zeg je dan niks over aan de
    Telefoon. Wel heel thuis komen he en als het morgen niet gaat met je pols
    Of buik gewoon bellen he ik kom jullie heel
    Graag halen.
    Tot morgen ene wel over riel terug fietsen he
    De kids hebben iets leuks gedaan.
    Hou van jullie dikke kus en tot morgen

  • 30 Juni 2015 - 21:40

    Tedrene:

    Amai amai ......gevallen en alle twee geblesseerd !!,
    Maar jij marian nog het meeste lezen we ....vervelend hoor ...en wat jij schrijft ,
    alles steeds goed gegaan gelukkig.....en dan op het laatst nog een val .
    Met alle gevolgen van dien...... En morgen de laatste fietsdag hopelijk gaat dat niet te moeilijk en kunnen jullie ook deze dag genieten van jullie ritje naar GOIRLE .
    Want die dag zal OOK HEEL SPECIAAL ZIJN!!!!!!!!!!!
    Het vertrek ..Spannend ... Alle dagen fietsen ...soms makkelijk.. Soms SUPERZWAAR ..
    Maar ook keiveel GENIETEN ...van alles om jullie heen .
    Maar zeker ook van ELKAAR!!!!!
    Maar dat gaat gewoon DOOR , het fietsen stopt misschien eventjes ??????
    Lieverds geniet van jullie laatste fietsdag morgen en van het WEERZIEN met jullie
    KIDS enKLEINKIDS .....
    Wij zien jullie daarna wel een keer als jullie een btje bij gekomen zijn .
    Liefs en XXXXX XXXXX Rene Ted

  • 30 Juni 2015 - 21:44

    Gerrit En Dini:

    Beste Santiago-gangers: bedankt voor jullie dagelijkse berichtgevingen vanuit België, Frankrijk en Spanje. Het was erg leuk leeswerk. We zullen morgen wel geen berichtje meer krijgen (tenzij ik me vergis) maar ik vind het wel leuk dat jullie thuiskomen op de dag die ik een week geleden 'voorspelde'.
    De etappe Londerzeel-Goirle kent Piet misschien ook nog wel zonder GPS dus tot ziens op de Nieuwkerksedijk.

  • 30 Juni 2015 - 22:03

    Wilhelmien:

    Hoi Marianne en Piet,

    Hopelijk zijn jullie weer wat bekomen van de schrik en vallen de blessures mee.
    En dat op de een na laatste fietsdag ik hoop dat jullie toch genieten van jullie laatste fietsdag.
    En zeker genieten van jullie thuiskomst, wat zal dat fijn zijn.
    Dank jullie wel voor julie mooie verhalen iedere dag en eigenlijk hoop ik ook op een verslagje over jullie thuiskomst want dan kan ik het ook afsluiten, zal zeker jullie verhalen gaan missen want 53 dagen een verslag daar raak je toch aan gewend.
    Rust straks goed uit en denk nog met plezier aan jullie mooie reis.
    Wat een TOPPERS zijn jullie, petje af.

    Heel veel groetjes Wilhelmien

  • 30 Juni 2015 - 22:15

    Wilma Hoogveld :

    Hoi Marianne en Piet,
    Dat was schrikken,gaan er op de laatste dagen toch geen gekke dingen gebeuren zeker!!
    Jullie moeten wel heelhuids thuiskomen. Kan me voorstellen dat jullie ook erg geschrokken zijn. Hopelijk valt de pijn mee, en anders toch maar een paracetamol in nemen.
    Morgen moet een echte feestdag worden voor jullie hele gezin. Maar als jullie elkaar zien zal de pijn zo over zijn (hopen we ).Vanavond weer op tijd naar bed, dromen over morgen, en dan heerlijk genieten van jullie laatste fietsdag (voorlopig dan ).
    Voor de laatste keer de groetjes van ons.

  • 01 Juli 2015 - 18:57

    Ad En Bea:

    Hoi Marianne en Piet,
    Welkom thuis. Knappe prestatie wat jullie hebben gedaan
    Grote bewondering hiervoor.
    Groetjes,
    Ad en Bea

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marianne

Actief sinds 22 Maart 2015
Verslag gelezen: 353
Totaal aantal bezoekers 18308

Voorgaande reizen:

09 Mei 2015 - 19 Juli 2015

Fietsvakantie naar Santiago. Heen en terug

Landen bezocht: