Santiago Dag 24
Blijf op de hoogte en volg Marianne
01 Juni 2015 | Spanje, Sarria
Dag 24. Maandag 1 Juni. Sarria
Totaal 2205 KM.
Afgelopen nacht heel rustig geslapen. Er is nog wel een Spaans echtpaar met camper naast ons komen staan, daar hadden we verder niets mee.
Gisteravond nog paniek in de tent.......wij weten dat jij GEEN tent ver-halen wilt horen Toon, maar deze kan wel. Piet wilde gaan douchen en kwam er toen achter dat hij zijn gouden ketting met kruisje eraan kwijt was. Dat draagt hij al sinds dat wij verkering hebben, en dat is al meer dan 43 jaar. Dit is echt van emotionele waarde, dus NIET vervangbaar. Ja, waar ben je hem kwijtgeraakt, waar moet je gaan zoeken! We zoe-ken beide op het grasveld waar we gelopen en waar we gezeten hebben naar "een speld in een hooiberg". Helaas, we kunnen de ketting niet vinden. Piet kruipt uiteindelijk ook de tent in en zegt; Het kan ook zijn dat ik hem vanmorgen vergeten ben om aan te doen. Dan moet hij ge-woon in de tent liggen. Matrasjes omhoog en JA HOOR, daar ligt ie! Jeetje Piet, je raakt echt van je padje af na al die kilometers fietsen.
Gelukkig, dit onvervangbaar probleem is opgelost. Nadat we van de cam-ping af fietsen begint het gelijk te klimmen.......28 km lang! Tussen door paar stukjes sloom afdalen, maar vooral klimmen, klimmen en nog eens. Paar keer tussendoor stoppen om wat te eten, te drinken anders houden we het niet vol. Dan komen we in een groter plaatsje, daar is een bak-ker. Helaas, hij is niet open. Tegenover zit een kleine supermarkt en die is wel open. Ik daar naar binnen, maar ze hebben helaas geen brood. Koop melk, sap, chips en chocolade. Ja, ja wij snoepen heel wat af deze vakantie. Nadat ik de winkel uitloop gaat de deur op slot en loopt die me-vrouw gewoon weg. Er stopt een auto of 3 die daar iets willen kopen, maar helaas, ze is er niet. Dat is dus, terwijl wij daar zitten al 3 klanten gemist. Ik zit verslag te schrijven en dat duurt even he, met zoveel tekst. Piet word al een beetje ongeduldig, want die wil gewoon door. Maar dan ineens gaat de Bakkerswinkel open. Ik zeg; levert toch nog iets op he, dat schrijfwerk van mij. Nu hebben we tenminste brood.
Daar heeft Piet even niets op terug te zeggen. Wat zelden voorkomt trouwens. Die heeft altijd wel een antwoord klaar. Nadat we brood en nog wat ander lekkers hebben gekocht gaan we opnieuw een flinke klim in. We moeten nog 3 bergtoppen beklimmen, dus die chocola van net die word gelijk verbrand. Nadat we ze alle drie gehaald hebben is er een café waar we een lekker bakje koffie gaan drinken. Het is er erg druk met vooral wandelaars. De koek die we net op hebben heb ik onderaan in die winkel gekocht. Van buiten lijkt het op een chocoladebol, maar van binnen is het cake.....Jammer, geen slagroom, maar toch erg lekker. Na dat bakje koffie en heerlijk rust moment krijgen we een afdaling van 12 km. Regenjas, lange broek en zelfs handschoenen aan voor de kou. We zitten midden in de bewolking / mist. Het is een zeer koude afdaling. Zelfs zo goed ingepakt hebben we het nog koud. Terwijl wij afdalen ko-men er fietsers met bepakking omhoog in shirt met korte mouwen, korte fietsbroek. Brrrr, koud, koud, koud, denken wij. We zijn vergeten dat we zelf ook in kort tenue naar boven zijn gefietst. Beneden zoeken we een zonnig bankje en gaan we lunchen. Dat brood vliegt er weer in. Honger krijgen we van al dat klimmen. We blijven verder een beetje vlak fietsen en dan komen we om 14.30 bij de camping van vandaag aan. De volgen-de ligt 30 km verder, met wederom veel klimmetjes erin. Die "bewaren" we voor morgen. Het is nu genoeg geweest, vinden we beiden. Een erg leuke camping, met zeer schoon sanitair en gratis WiFi. Naast ons staat een Nederlands echtpaar met camper en nog twee Nederlandse man-nen. Hun vrouwen zijn met een E-bike vanaf Tours de tocht aan het fietsen. Aan de andere kant is een Belgische man 2 tentjes aan het op zetten. Voor mijn 3 fietsmaatjes; zegt hij. Even later komen ze aan ge-fietst. Met racefiets en ZONDER bepakking. Die ligt in de bus, de tent staat klaar, wat wil je nog meer. Wat een luxe zeg. Die lieve man kookt voor ze en doet ook nog eens de afwas. Waar vind je zo'n man nou.....ik heb er ook zo een, maar die fietst ook nog gezellig met me mee. Die Belgen zijn 22 dagen onderweg en fietsen zelfde afstand per dag als wij met een racefiets. DAT IS EEN MAKKIE HE! Piet zijn scheer probleem is trouwens ook opgelost. Hij heeft scheerschuim en een mesje gekocht, dus handmatig vanaf nu. Gaat goed, gelukkig maar. Hij zag er echt uit als een Pelgrim / Bastaard.....haha. Ik zIe hem liever glad zonder baard.
We hebben een erg leuk plekje op de camping. Met tafel en 4 stoelen. Twee om op te zitten en twee om onze voeten op te leggen. Genieten met een drankje en een boekje. Na het eten gaan we afwassen en nog een drankje doen in het restaurant. Het was vandaag een ZEER pittige fiets / klimdag. We vonden het beiden zwaarder dan de eerste berg-etappe in de Pyreneeën. En dat zegt genoeg denken we. Vandaag 70 km gefietst, dat is meer dan genoeg. We waren vergeten dat het laatste deel van deze fietstocht zo zwaar was. Komt goed, dat weten we zeker.
Totaal 2205 KM.
Afgelopen nacht heel rustig geslapen. Er is nog wel een Spaans echtpaar met camper naast ons komen staan, daar hadden we verder niets mee.
Gisteravond nog paniek in de tent.......wij weten dat jij GEEN tent ver-halen wilt horen Toon, maar deze kan wel. Piet wilde gaan douchen en kwam er toen achter dat hij zijn gouden ketting met kruisje eraan kwijt was. Dat draagt hij al sinds dat wij verkering hebben, en dat is al meer dan 43 jaar. Dit is echt van emotionele waarde, dus NIET vervangbaar. Ja, waar ben je hem kwijtgeraakt, waar moet je gaan zoeken! We zoe-ken beide op het grasveld waar we gelopen en waar we gezeten hebben naar "een speld in een hooiberg". Helaas, we kunnen de ketting niet vinden. Piet kruipt uiteindelijk ook de tent in en zegt; Het kan ook zijn dat ik hem vanmorgen vergeten ben om aan te doen. Dan moet hij ge-woon in de tent liggen. Matrasjes omhoog en JA HOOR, daar ligt ie! Jeetje Piet, je raakt echt van je padje af na al die kilometers fietsen.
Gelukkig, dit onvervangbaar probleem is opgelost. Nadat we van de cam-ping af fietsen begint het gelijk te klimmen.......28 km lang! Tussen door paar stukjes sloom afdalen, maar vooral klimmen, klimmen en nog eens. Paar keer tussendoor stoppen om wat te eten, te drinken anders houden we het niet vol. Dan komen we in een groter plaatsje, daar is een bak-ker. Helaas, hij is niet open. Tegenover zit een kleine supermarkt en die is wel open. Ik daar naar binnen, maar ze hebben helaas geen brood. Koop melk, sap, chips en chocolade. Ja, ja wij snoepen heel wat af deze vakantie. Nadat ik de winkel uitloop gaat de deur op slot en loopt die me-vrouw gewoon weg. Er stopt een auto of 3 die daar iets willen kopen, maar helaas, ze is er niet. Dat is dus, terwijl wij daar zitten al 3 klanten gemist. Ik zit verslag te schrijven en dat duurt even he, met zoveel tekst. Piet word al een beetje ongeduldig, want die wil gewoon door. Maar dan ineens gaat de Bakkerswinkel open. Ik zeg; levert toch nog iets op he, dat schrijfwerk van mij. Nu hebben we tenminste brood.
Daar heeft Piet even niets op terug te zeggen. Wat zelden voorkomt trouwens. Die heeft altijd wel een antwoord klaar. Nadat we brood en nog wat ander lekkers hebben gekocht gaan we opnieuw een flinke klim in. We moeten nog 3 bergtoppen beklimmen, dus die chocola van net die word gelijk verbrand. Nadat we ze alle drie gehaald hebben is er een café waar we een lekker bakje koffie gaan drinken. Het is er erg druk met vooral wandelaars. De koek die we net op hebben heb ik onderaan in die winkel gekocht. Van buiten lijkt het op een chocoladebol, maar van binnen is het cake.....Jammer, geen slagroom, maar toch erg lekker. Na dat bakje koffie en heerlijk rust moment krijgen we een afdaling van 12 km. Regenjas, lange broek en zelfs handschoenen aan voor de kou. We zitten midden in de bewolking / mist. Het is een zeer koude afdaling. Zelfs zo goed ingepakt hebben we het nog koud. Terwijl wij afdalen ko-men er fietsers met bepakking omhoog in shirt met korte mouwen, korte fietsbroek. Brrrr, koud, koud, koud, denken wij. We zijn vergeten dat we zelf ook in kort tenue naar boven zijn gefietst. Beneden zoeken we een zonnig bankje en gaan we lunchen. Dat brood vliegt er weer in. Honger krijgen we van al dat klimmen. We blijven verder een beetje vlak fietsen en dan komen we om 14.30 bij de camping van vandaag aan. De volgen-de ligt 30 km verder, met wederom veel klimmetjes erin. Die "bewaren" we voor morgen. Het is nu genoeg geweest, vinden we beiden. Een erg leuke camping, met zeer schoon sanitair en gratis WiFi. Naast ons staat een Nederlands echtpaar met camper en nog twee Nederlandse man-nen. Hun vrouwen zijn met een E-bike vanaf Tours de tocht aan het fietsen. Aan de andere kant is een Belgische man 2 tentjes aan het op zetten. Voor mijn 3 fietsmaatjes; zegt hij. Even later komen ze aan ge-fietst. Met racefiets en ZONDER bepakking. Die ligt in de bus, de tent staat klaar, wat wil je nog meer. Wat een luxe zeg. Die lieve man kookt voor ze en doet ook nog eens de afwas. Waar vind je zo'n man nou.....ik heb er ook zo een, maar die fietst ook nog gezellig met me mee. Die Belgen zijn 22 dagen onderweg en fietsen zelfde afstand per dag als wij met een racefiets. DAT IS EEN MAKKIE HE! Piet zijn scheer probleem is trouwens ook opgelost. Hij heeft scheerschuim en een mesje gekocht, dus handmatig vanaf nu. Gaat goed, gelukkig maar. Hij zag er echt uit als een Pelgrim / Bastaard.....haha. Ik zIe hem liever glad zonder baard.
We hebben een erg leuk plekje op de camping. Met tafel en 4 stoelen. Twee om op te zitten en twee om onze voeten op te leggen. Genieten met een drankje en een boekje. Na het eten gaan we afwassen en nog een drankje doen in het restaurant. Het was vandaag een ZEER pittige fiets / klimdag. We vonden het beiden zwaarder dan de eerste berg-etappe in de Pyreneeën. En dat zegt genoeg denken we. Vandaag 70 km gefietst, dat is meer dan genoeg. We waren vergeten dat het laatste deel van deze fietstocht zo zwaar was. Komt goed, dat weten we zeker.
-
01 Juni 2015 - 21:14
Ton En Jetje:
Hoi Keteltjes,
Wat zijn jullie toch fantastisch, maar ik geloof goed Marianne, dat je emotioneel wordt!
Je mist de kleintjes en de grote en gewoon alles denk ik!
Maar ben blij, dat je toch een zadel en brevetje hebt gevonden en EINDELIJK VERSTANDIG!
Niet meer doorfietsen als je zo moe bent!
Maar jullie weten nog niet dan of je terug fietst naar Goirle??
Leuk, dat jullie zoveel mensen ontmoeten!
Wij zijn gisteren nog in Goirle geweest Ad en Clazien vierden hun verjaardag !
Toen we terug reden 's-avonds komen we een heleboel koeien op de weg tegen!
Na lang bellen kwam de eigenaar eindelijk en toen bleek, dat er 23 koeien uit zijn wei waren en we hadden er maar 10!
Die 10 zolang daar in een wei gedaan en weten verder niet of hij met hulp die andere 13 nog heeft kunnen vinden!
Dus ook hier spannende en gevaarlijke avonturen beleefd.
Ik vind jullie verhalen ook echt hartstikke leuk en kon nu in een keer van 3 dagen lezen!
Jullie nog lekker rustig verder fietsen hahaha !
En we horen wel weer van jullie!
De mazzeltjes van ons -
01 Juni 2015 - 21:30
Wilma Hoogveld :
Hoi Piet en Marianne,
Gelukkig worden al jullie problemen opgelost. Jullie zijn niet snel in paniek.
Het blijft knap hoe goed het met jullie gaat, genieten van koffie met koek, een mooi uitzicht, een fijne camping, en vooral ook genieten van elkaar.
Maar fietsen jullie ook terug? Want in je vorige verslag schreef je dat je nog niet wist hoe jullie naar huis gingen, dat was toch wel verrassend.
Wij blijven jullie met plezier volgen.
Voor nu groetjes uit de Biest.
-
01 Juni 2015 - 21:31
Peter Gloudemans:
Dat komt zo te lezen zeker goed met jullie! Overigens herken ik die Gloudemans eigenwijsheid wel van even mijn schrijfwerk afmaken. De laatste loodjes wegen altijd het zwaarst, maar daar weten jullie wel raad mee.
Geniet ze verder tijdens die fantastische fietsprestatie.
-
01 Juni 2015 - 23:21
Astrid :
Wat gaan jullie snel!
En die bergen blijven maar komen. Piet met een baard heb je daar ook een foto van Marian. Hier alles oke afgelopen Zondag de communie van Iza gevierd. Het weer was jammer niet mooi genoeg om buiten te zitten. Maar daar komt verandering in vanaf woensdag wordt het zomerzeggen ze!....eerst zien! Succes jullie groet van Astrid. -
02 Juni 2015 - 13:47
Reneted:
Hi....daar zijn we weer ......
Zo,n mooie en spannende verhalen als jullie hebben wij niet hoor !
Wij hebben het deze morgen gedaan met een uur lopen op de hei
met scooby. Ook heerlijk hoor ...om te zien dat de hond zo geniet vat het snuffelen
Struinen door de hei. En wij ook hoor het was nogal stormachtig ...lijkt wel herfst..
Maar heerlijk weer om te lopen met je kop in de wind!!
Maar nu jullie dagje ....piet z,n kruis kwijt ... Alles afzoeken ligt het gewoon onder zijn matras
...hou hem in de gaten marian ...je weet nooit wat er nog meer onder gestopt wordt.
Jee wat een klim weer 28 km .... Waar balen jullie de kracht en energie vandaan .....
Ja hoor ik jullie zeggen uit de koeken etc ! Maar zelfs met koeken zouden wij het niet redden
En nu die belgische man .... Die zijn misschien wat eigenwijs maar over behulpzaam ..ECHT
wisten jullie dat niet...ja toch..
Fijn dat jullie weer een goede fietsdag hadden ,we kijken uit naar het volgende verslag en foto,s
Twee dikke knuffels ... Rene Ted -
02 Juni 2015 - 16:11
Christel:
Hoi Piet en Marianne,
Elke keer weer leuk om jullie belevenissen te lezen!!!!!
Ik denk elke dag aan jullie hoor.
Zet hem op Xxx Christel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
