Santiago Dag 22

Dag 22. Zaterdag 30 Mei. Rabanal.
Totaal 2065 KM
Patrick is vandaag jarig! GEFELICITEERD jongen. Fijne dag met je gezin.
We hebben gisteravond nog even terug gekeken op de dag. In de och-tend tot een uur of twee ging het SUPER. Nadat we de beslissing hadden genomen om niet de Jeugdherberkg maar de Auberge te pakken, ging het mis. Vanaf toen werd het zwaar, warm, vermoeid, kapot zadel, etc etc. Dat maakt dat de dag ZWAAR word en dat het geen vakantiedag, maar een heftige werkdag word. Dat willen we beiden niet meer.
Vanaf nu gaan we grenzen stellen en niet meer eigenwijs zijn...hahaha

Afgelopen nacht hebben we beiden weer als een blok geslapen. Heerlijk, zo fris als een hoentje vanochtend. Het is een rustige camping, waar gis-teravond nog wel een Duitse Hotelbus aankwam. Daar zitten ouderen in, en die slapen ook in die bus. In de ochtend worden er tafels en stoeltjes uitgehaald voor het ontbijt. Maar wij wisten niet dat Duitsers zo "vies" zijn. Bijna alle wasbakken zaten onder dikke tandpasta, spuug!
En in de wc's zitten ook remsporen, om maar even zo te zeggen. Terwijl naast iedere wc een wc borstel staat. Hoe klein is de moeite om het schoon achter te laten voor de volgende. Mag hopen dat ze thuis netter zijn, maar dat zal wel. Dat hebben wij in al de afgelopen weken nog niet meegemaakt. Om 08.00 fietsen we naar de N120 en gaat de route vlak, zonnig, maar nog wel heel koud. Het is maar 10 graden als we weg fiet-sen. We komen om 08.45 bij het plaatsje waar de fietsen maker zit. We vragen de weg, maar de winkel of garage is pas om 10.00 open. Daar gaan we niet op wachten. Mijn zadel zit goed vast, ik fiets er prima mee. We komen nog een plaats met fietswinkel tegen, dus kijken straks daar even. Om 09.15 zitten we gezellig op een zonnig bankje voor de koffie en dan horen we ineens een hoop getoeter. Dat is de rijdende bakker, wat een goed moment zeg! Ik ga 4 grote koeken halen en een brood voor straks. Een van die koeken word meteen buit gemaakt zullen we maar zeggen. Dan komt er een koppel aangefietst wat goeiedag zegt. Blijken Nederlanders te zijn. Ze stoppen en we kletsen even. Ze komen uit Haarlem, waar de route start. Ze zijn vertrokken op 4 Mei en waren deze reis ook al lang geleden van plan om te maken. Maar ja; zegt die vrouw, er is altijd wel iets waardoor je niet kunt gaan. Dan weer een feest van vrienden, dan weer ziekte, dan weer niet uitkomen met werk, dan komt er weer een kleinkind, is er weer een verjaardag van een van de kinderen, en ga zo nog maar even door. Maar nu zijn we 6 Juni 40 jaar getrouwd en dat is de dag dat we in Santiago aan willen komen. We zijn blij dat we eindelijk de tocht mogen beleven nu, en het gaat erg goed.......met zeer pittige stukken erin hoor; zeggen ze. Dat vinden wij ook. Dit was even een heel gezellig momentje om met mensen te pra-ten die hetzelfde als wij willen en dat nu ook aan het doen zijn. Ze vlie-gen alleen terug naar huis, terwijl wij nog niet weten hoe we terug gaan. Maar dat maakt ook niet uit. Ze slapen in Hotels en hebben alleen achter tassen bij. Na 10 minuten wensen we elkaar een goeie reis en fietsen ze verder. Misschien komen we elkaar nog tegen ergens onderweg. Zou leuk zijn. Toen even naar Patrick gebeld om hem te feliciteren. Gezellig even bij gekletst, leuk om van Faye zelf te horen dat ze haar 1e tandje eruit heeft. Och, wat missen we de kleine hummels.......en de grote ook hoor! Na dit heerlijke koffiemomentje fietsen we vlak door tot aan de grote plaats Astorga. In deze plaats hebben ze ook een fietsen winkel, dus even zoeken. Richting het centrum zien we 2 straten langs elkaar. De ene is vlak en de ander is super steil omhoog. Een keer raden welke wij in moeten..............die ZEER STEILE weg natuurlijk, van zeker 24% stijging, volgens kenner Piet. We kunnen hem beiden behappen tot bo-ven toe, zeeeeeer heftig......pfffffff Bovenaan gekomen is een soort van Plaza. Hier vraagt Piet waar de winkel is. We vinden de winkel snel. Ze hebben een zadel, en een revetje voor de fiets van Piet. Dus alle pro-blemen opgelost. HEEL FIJN. maar Piet heeft alweer een volgend pro-bleem sinds vanochtend: scheerapparaat is kapot...en als we die geen nieuwe vinden / kopen uiteraard, dan kennen jullie hem niet meer terug over een aantal weken......Waarschijnlijk hebben ze die wel in Santiago, dus even baard groei dan maar. De omgeving word heuvelachtig en de eerste pittige klimmetjes hebben we er al weer opzitten. We fietsen vandaag tot aan de voet van de "Cruz de Ferro" ( top 1504m) Anders moeten we op het heetst van de dag die bergtoppen beklimmen. Om 13.30 komen we aan in het plaatsje waar de camping moet zijn. We gaan even zoeken en vragen de weg. Blijkt dat we kunnen overnachten in de tuin van de mensen waar we het aan vragen. Een hele gezellige weide waar al meerder tentjes staan. We kunnen binnen gewoon naar toilet en douchen en ze hebben een klein winkeltje waar we nog wat boodschapjes kunnen doen. ECHT SUPER LEUK ADRES. We zetten tent op, gaan douchen en vervolgens wandelen we een blokje om.
Daarna gaan we lekker zitten op de stoelen die her en der verspreid staan en neem ik een leesboek en Piet de MP-3. Heeft ook wel iets, zo lekker vroeg op de camping. Piet kookt weer heerlijk, daarna nog even lekker zitten lezen / kletsen en op tijd naar bed voor de grote klim van morgen. Het is geen lange klim, maar er zijn er meerdere achter elkaar. Dat maakt het pittig. Vandaag 60 km gefietst.